O spółdzielni

Rzemieślnicza Spółdzielnia Pracy Kominiarzy świadczyła swoje usługi na terenie miasta Poznania i na terenie województwa poznańskiego. W sierpniu 1950 roku Spółdzielnia składała się z 10 założycieli i trzech osób wykonywujących funkcje administracyjne. Z miesiąca na miesiąc ilość osób zatrudnionych ulegała zwiększeniu. Pierwsze biuro mieściło się przy ulicy Małeckiego, parę miesięcy później siedzibę przeniesiono do lokalu przy ulicy Półwiejskiej.

W 1951 roku Spółdzielnia liczyła już 41 członków, a w 1952 roku – 79 członków (w tym 61 kominiarzy, 3 uczniów i 15 pracowników biurowych). W 1953 roku Spółdzielnia posiadała 25 oddziałów i zatrudniała 185 osób. Pod koniec 1953 roku Spółdzielnia liczyła 270 członków, co stanowi 77% wszystkich zatrudnionych.

12 września 1972 roku zmieniono nazwę Spółdzielni z Rzemieślniczej Spółdzielni Pracy Kominiarzy na Wojewódzką Spółdzielnie Pracy Kominiarzy w Poznaniu. Nastąpiła także zmiana wpisu do Rejestru Sądowego z numeru 852 na 517.

1 lipca 1975 roku Wojewódzka Spółdzielnia Pracy Kominiarzy w Poznaniu połączyła się ze Spółdzielnią Pracy Kominiarzy we Wrocławiu. Powstała Krajowa Spółdzielnia Usług Kominiarskich we Wrocławiu z siedzibą przy ul. Św. Mikołaja 16/17 i z Zarządem we Wrocławiu. W ten sposób funkcjonowaliśmy do 1990 roku.

Spółdzielnia zatrudniała ponad 300 osób i posiada oddziały na terenie całego województwa poznańskiego. W wyniku zmian przepisów o prowadzeniu działalności gospodarczej na przestrzeni lat 1990 – 2000 wielu członków założyło własną działalność gospodarczą, co przyczyniło się do spadku liczby zatrudnieniowych osób i zmniejszenia ilości wykonywania usług.

Pomimo powstania wielu zakładów prywatnych, Spółdzielnia Pracy Kominiarzy w Poznaniu pozostała wiodącą firmą na rynku kominiarskim. Zatrudniamy 69 osób, w tym: 28 mistrzów kominiarskich, 13 czeladników kominiarskich, 13 pracowników kominiarskich i 17 pracowników administracyjnych.